കവിത എനിക്ക്
ആധി
അനന്തരാവകാശമായി നല്കി.
മനസ്സിലെ വ്രണം
എന്നെ കൊല്ലാതിരുന്നെങ്കിലെന്ന്
എത്ര മേല് ഞാന് ആശിച്ചു .
എന്റെ പ്രാര്ത്ഥനക്ക്
പന്തല് കെട്ടാന്
ഒരാകാശം മതിയായില്ല.
രാവു കടന്നു പോകുന്നു,
തിരകളിലൊഴുകുന്ന കടല്പ്പറവകള് .
അവയുടെ കണ്ണിണകള്ക്കിടയില്
തിരയ്ക്കെതിരെ ഒരു തീര്പ്പുണ്ട്.
മൌനത്തിന്റെ മറയെ
കടലിലൊഴുക്കാന് തിരമാലകള്ക്കായില്ല;
തീര്ച്ചയുടെ നൂലുകളിലൊന്നില്
ഞാന് മുറുകെ പിടിച്ചുമില്ല.
ഹേ,ദേശമേ
എന്നെ കാത്തിരുന്നാലും .
എന്റെ ആധികളുമായി
ഞാനിതാ ഓടിയെത്തുകയായി.