കടലില്‍ നിന്നോരോരോ ദാഹങ്ങള്‍
തിരയെന്ന് ,കരയിലിലേക്കുഴറുന്നു
എന്റെയുള്ളിലെ ഞാനൊക്കെയും
നീ ,നീയെന്ന് നിന്നിലേക്കൊഴുകുന്നു.
വരൂ, ഏകാന്തതയുടെ ജലപാളികളില്‍
പ്രണയം പൂക്കുന്നതെങ്ങനെയെന്നു കാണൂ.
പ്രണയം പൂക്കുന്നതെങ്ങനെയെന്നു കാണൂ.
നിന്റെ പ്രണയവാക്കുകളെന്നില്‍
രക്തം പൊടിയും മുറിവുണ്ടാക്കുന്ന
കൊത്തുവേലകള്‍ .
അനന്തമായ്‌ അവ മായാതെയിരിക്കും.
വരൂ, എന്റെ പ്രണയമേ വരൂ..
എന്നിലുറങ്ങുന്ന ചിത്രപ്പണികളെ ഉണര്‍ത്തൂ
ലഹരിയൂറുന്ന പ്രണയവേദനയാല്‍
ഞാനവയെ തലോടിക്കൊണ്ടിരിക്കട്ടെ .
രക്തം പൊടിയും മുറിവുണ്ടാക്കുന്ന
കൊത്തുവേലകള്‍ .
അനന്തമായ്‌ അവ മായാതെയിരിക്കും.
വരൂ, എന്റെ പ്രണയമേ വരൂ..
എന്നിലുറങ്ങുന്ന ചിത്രപ്പണികളെ ഉണര്‍ത്തൂ
ലഹരിയൂറുന്ന പ്രണയവേദനയാല്‍
ഞാനവയെ തലോടിക്കൊണ്ടിരിക്കട്ടെ .
നിന്റെ ദിശയിലേക്ക്
ഞാന്‍ എകാഗ്രചിത്തയാകുന്നു.
യാനപാത്രം പുറപ്പെട്ടുകഴിഞ്ഞു
പ്രണയത്തിന്റെ
കാറ്റുപായ വിടര്‍ന്നതു കാണുന്നില്ലേ .?
ഞാന്‍ എകാഗ്രചിത്തയാകുന്നു.
യാനപാത്രം പുറപ്പെട്ടുകഴിഞ്ഞു
പ്രണയത്തിന്റെ
കാറ്റുപായ വിടര്‍ന്നതു കാണുന്നില്ലേ .?
വരൂ.
നമുക്കീ ലോകത്തെ
പ്രണയത്തിന്റെ ഭിത്തിയില്‍
തൂക്കിയിടാം.
ശേഷം എനിക്ക്
നിന്റെ ഹൃദയത്തില്‍ വന്ന്
ഉണരാതെ ഉറങ്ങണം.
അല്ലെങ്കില്‍
ഒരു മുറിവായി
പ്രണയത്തിന്റെ വേദനയില്‍
അല്‍പ്പനേരം ജീവിക്കുകയെങ്കിലും.
നമുക്കീ ലോകത്തെ
പ്രണയത്തിന്റെ ഭിത്തിയില്‍
തൂക്കിയിടാം.
ശേഷം എനിക്ക്
നിന്റെ ഹൃദയത്തില്‍ വന്ന്
ഉണരാതെ ഉറങ്ങണം.
അല്ലെങ്കില്‍
ഒരു മുറിവായി
പ്രണയത്തിന്റെ വേദനയില്‍
അല്‍പ്പനേരം ജീവിക്കുകയെങ്കിലും.
കവിത വായിച്ചു.
ReplyDeleteആശംസകള്‍