പൂക്കാലമേ...വിട..

ചില കയങ്ങളുണ്ട് ..,

മുങ്ങിത്താണു കിടക്കാനാശിക്കുന്നവ..

രക്ഷപ്പെടാനൊരു വയ്ക്കോല്‍ തുരുമ്പ് പോലും 

നമ്മള്‍ തേടാറില്ല.......!

നെഞ്ച് നീറിപ്പിടഞ്ഞിട്ടും 

ആറാതെ കാക്കുന്ന കനലുണ്ട് 

അണയ്ക്കാനിറ്റു ജലം 

ആശിക്കാറെയില്ല...!

ചില ചങ്ങലകളുണ്ട്‌..,

അഴിച്ചു കളയാന്‍ നമ്മളാഗ്രഹിക്കാത്തവ ..

താക്കോലുകള്‍ തിരയാറെയില്ല..

സ്നേഹം ചുറ്റിവരിയുന്ന ചങ്ങലകള്‍ ...,

ആറാതെ കാക്കുന്ന പ്രണയത്തിന്‍ കനല്‍ ..,

നീയെന്ന കയം ...!

എന്റെ പൂക്കാലമേ....

വിട...!

ഇനി , മുള്ളുകള്‍ തേടി ഞാന്‍ 

യാത്രയാവുന്നു..

ചോരപ്പൂക്കള്‍ വിരിയിച്ചിട്ടാണെങ്കിലും

കടന്നപ്പുറത്തെത്തുമ്പോള്‍ ..

അവിടെ 

നീയുണ്ടല്ലോ...!!