നിദ്രാടനം

ഈ രാത്രി-

നടപ്പാതകള്‍ ശലഭ നിര്‍ഭരം.

ഞാന്‍ നടക്കുന്നു-

നിശ്ശബ്ദം .
കാലുകള്‍ക്കു താഴെ

ചഞ്ചല സ്വപ്നങ്ങളുടെ ചാരം.

വഴിയില്‍

 ഒരു മെഴുകുതിരിയുമില്ല 

വാക്കുകള്‍ 

നാവിനടിയില്‍ 

മയങ്ങി ,ഉറങ്ങിക്കിടക്കുന്നു 

വറ്റിത്തീരാറായ രണ്ട്‌ ഉറവകള്‍ക്കിടയില്‍ 

ഞാന്‍ നിദ്രാടനം ചെയ്യുന്നു.

മടക്ക വഴിയറിയാതെ
നടന്നു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു..

വാക്കറിവ് എനിക്കജ്ഞാതമാകുന്നു..

കിനാക്കളില്‍ 

ശൂന്യമായ ഒരു കിണര്‍

ഞാന്‍ കണ്ടെത്തി 

മുഴുത്ത ഉരുളന്‍ കല്ലുകള്‍ 

വെള്ളത്തെ അതില്‍ നിന്നു 

നീക്കം ചെയ്തിരിക്കുന്നു.

യാഥാർത്ഥ്യത്തിന്റെ  ഭൂതലം 

ഉണര്‍ന്നാലല്ലാതെ പ്രകാശിക്കുകയില്ല

എന്നിലേക്ക്‌ തിരിയാതെ 

ഉണര്‍ച്ച ഞാന്‍ അറിയുകയുമില്ല.

മയക്കത്തിന്റെ താഴ്ന്ന ശിഖരങ്ങളിലേക്ക്

ഇലഞ്ഞിപ്പൂക്കള്‍ പെയ്യുന്നു.

രാത്രി..ശലഭച്ചിറക് വിടര്‍ത്തി

കടന്നു പോകുന്നു.

നിശ്ശബ്ദം ..,

ഞാന്‍ നടക്കുന്നു..

പിന്നീട്..

ചില്ലു വിളക്കുകള്‍ വഹിച്ചു വരുന്ന-

സഞ്ചാരികളുടെ ശബ്ദങ്ങള്‍ മുഴങ്ങുമ്പോള്‍
വിജനതയില്‍ 

പ്രഭാതം ഉറക്കമുണരുന്നിടത്തേക്ക് -

വഴി തെറ്റാതെ

നടന്നു പോകുന്നതായി 

നിങ്ങളെന്നെ കണ്ടെത്തും.